طلب کن با زبان بى زبانى هر چه مى خواهى 
به گوش جان توان بشنید لبیّک خداوندى 

هزارن کاروان دل در اینجا مى کند منزل 
دل دیوانه من همچو او گمکرده اى دارد 

ز هر سو جلوه اى دل را به خود مشغول مى دارد 
صداى پاى او در خاطر من نقش مى بندد 

به بوى یوسف گمگشته مى آید،مشو غافل 
شکوه بارگاه حضرت معصومه را نازم 

مشو از حرمت این بارگه غافل که مهدى را 
حریمش را اگر دارالشّفا خوانند،جا دارد 

علاج درد بى درمان کند لطف عمیم او 
حدیث عشق با «پروانه» مى گوئى، نمى دانى 

دوا اینجا، طبیب دردها اینجا 
اگر از صدق دل آریم روى التجا اینجا 

که سر داده است گلبانگ اجابت را خدا اینجا 
نکرده با لب خود آشنا حرف دعا اینجا 

اگر اهل دلى اى دل، بیا اینجا، بیا اینجا 
ز هر درد آشنا گیرد، سراغ آشنا اینجا 

هزاران پرده مى بینند ارباب صفا اینجا 
مگر مى آید آن آرام جانها از وفا اینجا؟ 

توانى چنگ زد بر دامن خیرالنّسا اینجا 
که مى سایند سر بر درگه او اولیا اینجا 

زیارت کرده اند اهل بصیرت بارها اینجا 
که مى بخشد خدا هر دردمندى را شفا اینجا 

نباید بر زبان آورد حرفى از دوا اینجا! 
که مى سوزد بسان شمع،از سر تا به پا اینجا 
——————————————————————————–
۱ – با یاد مسجد جمکران وبارگاه حضرت معصومه(ع).

شاعر:محمّدعلى مجاهدى