یـا ابـوفـاضـل تـو جـانـبـاز ره قـرآن و دیـنــی
راحـت جــــان عــــــــلـی نــور دل ام الــبـنـیـنـی
سـاقـی لـب تـشـنـه گان و سرپرست کودکانی
پـیـشـتـاز لـشـگـر اسـلام چـون حـبـل الـمـتـیـنی
تـو عـلـمـدار حـسـیـنی شیر حق را نور عینی
در شجـاعـت در رشـادت چـون امـیـرالمومنینی
مـصـطـفی را جان نثاری مرتضی را یادگاری
عــبـد صـالـح پـیـرو فـرمـان رب الـعـالـمـیــنــی
ایـکـه از خـیـل بـنی هاشم توئی والا و افضل
ارشـد و بـا صـولـت و قـامـت رسـا و مـه جبینی
مـرد هـمـت مـرد عـزت مـرد تقوی و فضیلت
عـاشـق حـق و حـقـیـقـت مـظـهـر صدق و یقینی
پــاسـدار خـیـمـه هـا فـرمـانـده کــل قــوائــی
تـو بـمـیـدان یـلـی دشـمـن شـکـار و بی قرینی
گـاه سـقـا و گـهـی فـرمـانـده شـب زنده داری
گــاه چـون پـروانـه بـر گـرد حـریـم شـاه دیـنـی
تـو بـدربـار حـسـیـنـی کـارسـاز و رهـگشایی
تـو طـبـیـب درد بـیـدرمــــان و یــار دلـغـمـیـنـی
سـر بـه تسلیم ستمگر کی نهی ای پور حیدر
تـو امـیـر لـشـگـر فـرزنـد خـتــم الـمـرسـلـیـنـی
ایـکـه دسـت از دامـن فـرزنـد زهرا برنداری
ویـکـه تـو ثـابـت قـدم در خـدمـت و عزم آهنینی
ایـکـه دسـتـانـت جـدا شـد در ره دیـن مـحـمد
حق دو بالت داده چون طیار و با وی هم قرینی
از فـداکـاری تــو مـانـنـد هـفـتـاد و دو مــلـت
چـون دلـیـر و کاردان شیرافکن و شورآفـرینی
تـشـنـه جـان دادی لـب دریــا ایــا مـیـر دلاور
ایـکـه در مـیـثـاق و پـیمان صاحب عزم متینی
بانگ ادرک یا اخایت شد بلند از سوی میدان
رس بـدادم ایـکـه بـر من سرور و مولای دینی
در کـنـار عـلـقـمـه آمـد حـسـین و دید جسمت
گشته از زین واژگون و نقش بر روی زمینی
گـفـت پـشـتـم شـد دو تـا از ماتمت جان برادر
ایـکـه سـاقـی بـهـر طـفـلان حـریـم یـا و سینی
یـا ابـوفـاضـل « حـیـاتـی» آمـده بـر درگـه تو
زانـکـه تـو باب المراد و بی پناهان را معینی
شاعر:حیاتی